Proszek krzemowo-metalowy jest materiałem uniwersalnym, mającym szerokie zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu. Unikalne właściwości proszku krzemowo-metalicznego czynią go cennym surowcem do wielu produktów i procesów. W tym artykule zbadamy kluczowe właściwości proszku krzemowo-metalicznego i zagłębimy się w jego różnorodne zastosowania.

Żelazokrzem jest kluczowym stopem stosowanym w produkcji stali i innych metali. Składa się z żelaza i krzemu oraz różnych ilości innych pierwiastków, takich jak mangan i węgiel. Proces produkcji żelazokrzemu polega na redukcji kwarcu (dwutlenku krzemu) koksem (węglem) w obecności żelaza. Proces ten wymaga wysokich temperatur i jest energochłonny, co sprawia, że ​​ceny surowców są istotnym czynnikiem określającym całkowity koszt produkcji żelazokrzemu.

Żelazokrzem jest szeroko stosowany w przemyśle stalowym, odlewnictwie i innej produkcji przemysłowej. Zużywają ponad 90% żelazokrzemu. Spośród różnych gatunków żelazokrzemu, najczęściej stosowany jest żelazokrzem 75%. W przemyśle stalowym na każdą tonę wyprodukowanej stali zużywa się około 3–5 kg 75% żelazokrzemu.

Azotek żelazokrzemu i azotek krzemu brzmią jak dwa bardzo podobne produkty, ale w rzeczywistości są zasadniczo różne. W tym artykule wyjaśnimy różnicę między nimi pod różnymi kątami.

Ferromolibden to żelazostop składający się z żelaza i molibdenu. Otrzymuje się go przez wytapianie w piecu mieszaniny koncentratu molibdenu i koncentratu żelaza. Żelazomolibden to wszechstronny stop, który można stosować w różnorodnych zastosowaniach w różnych gałęziach przemysłu.

Stopy wolframu i żelaza zwykle odnoszą się do stopów składających się z wolframu (W) i żelaza (Fe). Ogólnie rzecz biorąc, stopy wolframu i żelaza są niemagnetyczne. Dzieje się tak dlatego, że wolfram sam w sobie jest metalem niemagnetycznym, a zawartość żelaza w stopach wolframu i żelaza jest zwykle niska, co nie może nadać stopowi znacznego magnetyzmu.