Siliciummetaalpoeder is een veelzijdig materiaal met een breed scala aan toepassingen in verschillende industrieën. De unieke eigenschappen van siliciummetaalpoeder maken het tot een waardevolle grondstof voor tal van producten en processen. In dit artikel zullen we de belangrijkste eigenschappen van siliciummetaalpoeder onderzoeken en dieper ingaan op de diverse toepassingen ervan.

Ferrosilicium is een cruciale legering die wordt gebruikt bij de productie van staal en andere metalen. Het is samengesteld uit ijzer en silicium, met wisselende hoeveelheden andere elementen zoals mangaan en koolstof. Het productieproces van ferrosilicium omvat de reductie van kwarts (siliciumdioxide) met cokes (koolstof) in aanwezigheid van ijzer. Dit proces vereist hoge temperaturen en is energie-intensief, waardoor de grondstofprijzen een belangrijke factor zijn bij het bepalen van de totale productiekosten van ferrosilicium.

Ferrosilicium wordt veel gebruikt in de staalindustrie, gieterij-industrie en andere industriële productie. Ze verbruiken meer dan 90% ferrosilicium. Van de verschillende soorten ferrosilicium wordt 75% ferrosilicium het meest gebruikt. In de staalindustrie wordt voor elke ton geproduceerd staal ongeveer 3 tot 5 kg ferrosilicium (75%) verbruikt.

Ferrosiliciumnitride en siliciumnitride klinken als twee zeer vergelijkbare producten, maar in feite zijn ze fundamenteel verschillend. In dit artikel wordt het verschil tussen de twee vanuit verschillende invalshoeken uitgelegd.

Ferromolybdeen is een ferrolegering bestaande uit ijzer en molybdeen. Het wordt geproduceerd door een mengsel van molybdeenconcentraat en ijzerconcentraat in een oven te smelten. Ferromolybdeen is een veelzijdige legering die in verschillende toepassingen in verschillende industrieën kan worden gebruikt.

Wolfraam-ijzerlegeringen verwijzen meestal naar legeringen die zijn samengesteld uit wolfraam (W) en ijzer (Fe). Over het algemeen zijn wolfraam-ijzerlegeringen niet-magnetisch. Dit komt omdat wolfraam zelf een niet-magnetisch metaal is en het ijzergehalte in wolfraam-ijzerlegeringen meestal laag is, wat de legering geen significant magnetisme kan geven.